eklemeyi unutmuşum da

uyku gelsin diye

oy

:)

imza: bir gün ben de şaşkın ve 

dalgın olmayan bir insan olucam

zihin zindan

latife tekin i özlemek nedir bilen var mı ki, öldüğünden değil,  tanıdığından değil...

nezihe meriç i özlemek de vardır ki o en trajik haliyle, kriz halinde gelir...

akgün akova yı özlemek vardır; hiç bilmediği bir yerde bir hatun kişinin /tek başına/ ailesi, evi, yolu her şeyi olduğunu bilir mi ki bilse de ne tırt olur diye gülümseyerek özlenir o..

Shakespeare i de özleyebilirsiniz pekala, içi boş bir bezelye kabuğu böyle olur işte- senin gibi derken hani..

hasan ali-nizi de özlersiniz

yusuf atılganınızı da

sait faik i de, hem de pek çok

hazır eliniz değmişken de; adettendir diye; özlemeye alıştıklarınızı da çıkarırsınız aradan

hani şu hayatınızı elinden geçirenleri/düşürenleri/düşürmeyenleri

sonra daa

bütünn bu özlediklerinizin birleştiğini görürsünüz

hem latife hem hasan ali hem o hem budur

düşünün ki deliler gibi mükemmeldir

tataaaa burda kendini kandırma durumu başlar

yapılacak tek bir şey vardır

YOĞURT YEMEK...

vaktiyle buralar hep bizimdi

kıymetini bilemedik

duvar duvar duvar

dünya kaç adım

kilitte dönen hep aynı ses

pas rengi zaman

küçücük bir pencereden de olsa

güzeldi

güneşli kırları düşünerek

yaklaşan bir gemiye bakmak

içinde sen olmasan bile

mehmet başaran

"tu m'as dit: 'je t'aime '

je t'ai dit: ' attends '

j'allais dire: ' prends-moi '

tu m'as dit: 'va-t-en' "

insanlardan kaçtığı bir günde bu dünyada tanıdığı herkese rastlayan(!)

yağmurlu kahveli sigaralı bir günde karanlık serada kendi yaralarını  kanırtan

gökyüzünde çift gök kuşağı görüp yalnızca altı rengini sayabilen

en idealist anında tavuk çorbası içen kaderine lanet etti diye ahmet amcası tarafından azarlanan

kalabalık kuytularda boğulan, adım atmak için toplam enerjisinin 4te 1ini harcayan

hep aynı şeyi düşünen hep aynı şeyi dinleyen hep aynı şeyi söyleyen

sonra susan duraklayan durgun durmuş 

birini tanıyorum

...

"insan ne amele varlık ya, büyükken de küçükken de..."

dedi burcu

bütün gün sokaklarda sürtmüş olup

dünyayı içmişken

ve bir otobüs koltuğunda

ağlamakla ağlamamak arasında gidip gelirken..

bak, ateş böcekleri!

demek isterdim..

ama tek başımayım.

renkler
düşler
sade

aynı çerçevelere sahip olmuşuz yıllaar sonra ne var ki hala bambaşka şeyler görüyoruz birbirimize baktığımızda zavallım benim zavallım...

o da bişeydir

o da bişeydir

koyun can derdinde

dedikleri tam olarak bu oluyor sanırım 

ki mevcut durumda teşbih-i beliğ dışında

envai çeşit söz sanatı da yapılmış oluyor söylemekle bunu...

acısı bile artis vay anasını

vay a-na-sı-nı

...

ah! 

yerçekimi

seni acımasız orospu..

http://fizy.com/#s/1lrkmx

tam da böyle bir umrumda bile değilll um-rum-da de-ğilll demek istiyorum

bir de şu hani

*olmazsa olmaz düşlerim var

...